Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen



Click on the photo to enlarge

Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen
Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen
Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen
Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen
Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen Voormalig Suiker Unie fabriek - Groningen





In januari 2008 besloot Royal Cosun – het moederbedrijf van Suiker Unie – de suikerfabriek in Groningen te sluiten, te ontmantelen en te slopen.
Hiermee gaf Royal Cosun gehoor aan het beleid van de World Trade Organisation en de Europese Unie om de bietsuikerproductie aanzienlijk te reduceren ten gunste
van de rietsuikerproductie elders in de wereld.
De ontmanteling en sloop van de fabriek zijn intussen volop in gang.
De Groninger suikerfabriek is al bijna honderd jaar een begrip, niet alleen in de stad Groningen maar in een veel ruimere omgeving.
Velen hebben herinneringen aan de bietencampagne in het najaar: de aanvoer van de suikerbieten over platteland en door de stad,
de intense activi-teiten in en rondom de fabriek, de enorme aantallen seizoenarbeiders, de stoom en rook en niet te vergeten de zoetweeïge geur van het koken van
de bieten.

Het herdenkingsboek „De Wolkenfabriek, 1913-2008? van Ingrid de Jonge (Groningen, 2008) geeft in woord en beeld een prachtig beeld van deze periode.
Maar het gebouw zelf is nog een veel belangrijker herinnering.
Weliswaar is de suikerindustrie (nog) niet helemaal verdwenen uit Groningen,
maar veel meer dan de fabriek in Hoogkerk wordt de Groninger fabriek als een symbool van de bietsuikerproductie gezien.
Dat heeft vooral te maken met de geschiedenis.
De Friesch- Groningsche Coöperatieve Beetwortelsuikerfabriek is geworteld in Stad en Ommelanden, juist door het coöperatieve karakter.
Met veel moeite kwam de fabriek tot stand in 1913-?14. De trots op deze geweldige coöperatieve prestatie viel af te lezen aan de architectuur van het gebouw.
De fabriek was niet alleen zeer zakelijk van opzet en inrichting en efficiënt, maar vooral ook representatief.
Het ontwerp van het complex was ook een coöperatie tussen een bevlogen directeur J.J. van Doormaal, ingenieur W.K. van Oort en architect G. Nijhuis.
De suikermarkt kenmerkt zich door enorme productie- en prijsschommelingen en veel economische onzekerheden.
Desondanks heeft de „Friesch-Groningsche? het bijna honderd jaar uitgehouden, sedert de jaren zestig in een groter coöperatief verband.
De wisselvalligheid van de suikermarkt valt ook af te lezen aan de bebouwing.
Zo heeft een enorme uitbreiding plaatsgevonden in de economische toptijd van vlak na de Eerste Wereldoorlog.
Bij deze uitbreidingen waren de oorspronkelijke ontwerpers opnieuw betrokken, namelijk G. Nijhuis en W.K. van Oort.
Zij hebben het complex met dezelfde zorgvuldigheid uitgebreid als bij de bouw in 1913-?14.
Vlak na de Tweede Wereldoorlog moesten de installaties van het ketelhuis en machinegebouw vernieuwd worden.
Hiervoor hebben ingrijpende vernieuwingen en enkele uitbreidingen plaatsgevonden van het ketelhuis en machinegebouw, nog steeds in de architectuurstijl
van het oorspronkelijke gebouw! In de jaren zestig en vooral de jaren zeventig valt een schaalsprong te herkennen in de uitbreidingen en vernieuwingen.
Installaties en leidingen worden namelijk ook steeds grootschaliger van karakter.
Dan zijn de opzet en architectuur van het bestaande gebouw steeds minder leidraad.
Het gebouw is in die periode omringd en deels zelfs overbouwd door gebouwen met een heel ander karakter.
Maar binnenin staat de oudste kern van het gebouw nog fier overeind.
Gaandeweg de sloop komt het oude gebouw opnieuw te voorschijn, gaver en completer dan gedacht.
Dat was reden voor de gemeente Groningen, afdeling Wonen en Monumenten om nu een opdracht te geven voor een verkennend onderzoek.
De belangrijkste onderzoeksvraag bij deze opdracht was de vaststelling van de vanuit cultuurhistorisch oogpunt belangrijkste en meest representatieve bebouwing
van het complex, gebaseerd op een analyse van de bouw- en gebruiksgeschiedenis van het fabriekscomplex.


Bron:Gemeente - Groningen
Officiële site:Suikerunie